Η εξέδρα είχε στηθεί, τα φώτα ο ήχος οι καρέκλες, όλα ήταν έτοιμα. Ο κόσμος της Τζιάς ερχόταν και ο ιερός χώρος δίπλα στον αρχαίο οικισμό και στο εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης, πάνω στη παραλία με το αεράκι να δροσίζει σιγά-σιγά γέμισε.

Η Πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Κέας Γεωργία Μπλιάτσου καλωσόρισε κοινό και μουσικούς προ-
διαγράφοντας τις μουσικές διαδρομές του διημέρου μέσα στο Αιγαίο και τα ρεύματα της Μεσογείου. Ο ταλαντούχος βιολιτζής Πέτρος Δαλαρέτος συνοδευόμενος από το λαούτο και το τραγούδι του Βασίλη Κοζαβίνου άνοιξαν τη βραδιά με γνωστά νησιώτικα κομμάτια. Η έκπληξη της βραδιάς ήταν η εθελοντική συμμετοχή της Τουρκάλας Fide Köksal που τραγούδησε με τους Τζιώτες μουσικούς στα Ελληνικά και Τουρκικά κερδίζοντας όλοι τους τα θερμά χειροκροτήματα του κοινού.
Τη σκυτάλη πήρε ο Μάνος Λυδάκης, «ο άνθρωπος ορχήστρα» που ερμήνευσε κυρίως δικές του συνθέσεις με ένα ύφος μοντέρνο και με ηλεκτρονικά ηχητικά εφέ που χειριζόταν ο ίδιος πατώντας πετάλια. Το χιούμορ του ζέστανε την ατμόσφαιρα.


Στη συνέχεια ο Θέμης Ροδαμίτης που είχε την Καλλιτεχνική Επιμέλεια του μουσικού διημέρου, έκανε μια εισαγωγή σχετικά με τη συνέχεια του προγράμματος. Αμέσως μετά ανέβηκε στη σκηνή ο βιρτουόζος της κιθάρας Γιώργος Βαλίρης που ζει και εργάζεται στην Ολλανδία, με διεθνή καριέρα στους ήχους του Flamenco, ταξιδεύοντας μας στα μουσικά λιβάδια της Ανδαλουσίας. Το Φλαμένκο που ενσωματώνει μια σύνθετη μουσική και πολιτισμική παράδοση περιλαμβάνει το Cante: δηλ. το τραγούδι, το Baile: τον χορό και το Toque: το παίξιμο της κιθάρας. Ο Γιώργος εισαγωγικά μας μύησε στις νότες του πάθους αυτής της παραδοσιακής μουσικής και σύντομα μας σύστησε την ιέρεια του Cante, τη φλογερή Curra Suarez, με μια φωνή μπάσα και με έντονη σκηνική παρουσία (ακούστηκε μάλιστα το σχόλιο «Αυτή δεν τραγουδάει, σπαρταράει!»). Το τρίτο σκέλος του Baile συμπληρώθηκε από την Ελένη Γιαννοπούλου η παρουσία της οποίας δεν διαφέρει καθόλου από μια πραγματική Σπανιόλα. Ο χορός φλαμένκο είναι ιδιαίτερα εκφραστικός για τον χορευτή και είναι χαρακτηριστικός για τις κινήσεις των χεριών και το ρυθμικό χτύπο των ποδιών. Τα κομμάτια που ερμήνευσαν οι τρεις τους, με δύο μικρόφωνα ριγμένα στα σανίδια για να «πιάνουν» τους ήχους των κτυπημάτων του χορού της Ελένης θα μας μείνουν αξέχαστα!
Απολαύστε ένα δείγμα της τέχνης του Γιώργου και της Curra στο video που ακολουθεί: